بررسی تغییر سطوح انتقال دهنده های عصبی مونوآمینرژیک مغز و کورتیزول پلاسما در شانک زردباله (acanthopagrus latus) در مواجهه حاد و مزمن بنزوآلفاپایرن

در این مطالعه به بررسی اختلالات احتمالی بنزوآلفاپایرن(bap) در سطوح کورتیزول پلاسما و غلظت انتقال­ دهنده­ های عصبی مغز، در شانک زرد باله پرداخته شده است. در آزمایش اول (استرس حاد) به گروه تیمار، 50 میلی­ گرم بنزو آلفا پایرن در 2 میکرولیتر روغن گیاهی به ­ازای وزن بدن و به گروه شاهد 2 میکرولیتر روغن گیاهی به ­ازای هر گرم وزن بدن تزریق گردید. در گروه پایه هیچ­ گونه تزریقی صورت نگرفت. از هر گروه پس از 3 ساعت نمونه ­گیری شد. برای بررسی اثرات دراز مدت (استرس مزمن)، 50 میلی­ گرم بنزو آلفا پایرن در10میکرولیتر روغن گیاهی (به ­ازای وزن بدن) ایمپلنت گردید، در ماهیان شاهد 10میکرولیتر روغن گیاهی (به­ ازای وزن بدن) ایمپلنت شده و 72 ساعت بعد، نمونه­ گیری صورت گرفت. سطوح کورتیزول پلاسما و غلظت انتقال­ دهنده­ های عصبی در مناطق مختلف مغز سنجش با روش hplc-ec سنجش شد.bap موجب افزایش سطوح کورتیزول پلاسما  و تغییر در سطوح انتقال­ دهنده­ های عصبی طی هر دو آزمایش حاد و مزمن شد. bap می ­تواند به­ صورت اختصاصی سبب اختلال در سنتز، آزادسازی، ذخیره ­سازی و باز جذب انتقال­ دهنده ­های عصبی در مناطق مختلف مغز به ­خصوص در هیپوفیز گردد. ضمن این­ که سیستم سروتونینی بسیار بیش ­تر از سایر مونوآمین­ ها تحت تاثیر bap قرار گرفته است.